Για αιώνες, η Πολωνία ήταν μια σημαντική περιοχή στην κεντρική Ευρώπη, αλλά η θέση της στην ιστορία της ανθρωπότητας ξεκίνησε στα τέλη του 10ου αιώνα. Το 966, οι ενωμένες οικογένειες Μεγιστάνων της περιοχής ίδρυσαν το πρώτο πολωνικό κράτος. Κατά τους επόμενους αιώνες, το Πολωνικό βασίλειο ήταν μια από τις μεγαλύτερες δυνάμεις στην Ευρώπη έως ότου διαιρέθηκε από τους γείτονές του το 1795. Η κατανόηση του παρελθόντος της Πολωνίας και της θέσης της στον κόσμο είναι το κλειδί για την κατανόηση του παρόντος και του μέλλοντός της.
Ιστορία της Πολωνίας
Η Πολωνία δημιουργήθηκε με τη σημερινή της μορφή το 966, αλλά η περιοχή που σήμερα είναι γνωστή ως Πολωνία κατοικούνταν από σλαβικές φυλές πριν από αυτό. Το βασίλειο των Πολωνών, το οποίο ήταν ένα από τα ισχυρότερα από αυτά τα φύλα, ίδρυσε μια ισχυρή πολιτική ένωση τον 10ο αιώνα που οδήγησε στα κατά προσέγγιση σύνορα του έθνους όπως το γνωρίζουμε σήμερα.
Ο πρώτος βασιλιάς της Πολωνίας, του οποίου το όνομα ήταν Mieszko I, μπόρεσε να ενώσει τις διάφορες σλαβικές φυλές της περιοχής με το να ασπαστεί τον χριστιανισμό το 966 και στέφθηκε ως ο πρώτος βασιλιάς της Πολωνίας. Αυτό σηματοδότησε την αρχή του «δεύτερου σταδίου» στην ιστορία της Πολωνίας, καθώς ήταν η στιγμή που η Πολωνία έγινε πραγματικό κράτος. Το Βασίλειο της Πολωνίας επέζησε για πολλούς αιώνες και ήταν μια από τις μεγάλες δυνάμεις της Ευρώπης έως ότου διαιρέθηκε από τους γείτονές του το 1795.
Κατά τον Μεσαίωνα, το βασίλειο της Πολωνίας άκμασε και επέκτεινε την επικράτειά του κατακτώντας και υποτάσσοντας τους γείτονές του. Το 1025, το Βασίλειο προσάρτησε την Πομερανία και μέχρι το 1345 η Πολωνία συνόρευε με γερμανικά κράτη, Ρωσία, Πρωσία και Λιθουανία.
Παρά το γεγονός ότι κατακτήθηκε από Τεύτονες Ιππότες τον 14ο αιώνα, το Βασίλειο της Πολωνίας μπόρεσε να επιβιώσει μέχρι την τελική διχοτόμησή του στα τέλη του 18ου αιώνα.
Ενοποίηση της Πολωνίας
Τον 12ο αιώνα, το Βασίλειο της Πολωνίας ενοποιήθηκε με το γειτονικό Βασίλειο της Βοημίας υπό την κυριαρχία του Mieszko III και η χώρα συνέχισε να επεκτείνει την επικράτειά της για να συμπεριλάβει τμήματα της Σλοβακίας, της Πρωσίας και της Λιθουανίας. Τον 15ο αιώνα, η Πολωνία περιβαλλόταν σχεδόν εξ ολοκλήρου από το Βασίλειο της Βοημίας, με μόνο μια διευρυμένη Λιθουανία και Τεύτονες Ιππότες να την εμποδίζουν να είναι εντελώς περίκλειστη.
Η Πολωνία ενώθηκε στη συνέχεια με τη Λιθουανία για να σχηματίσει ένα ισχυρό Βασίλειο κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Wladyslaw II Jagiello, ενός ισχυρού ηγεμόνα που μετέτρεψε την πλέον απολυταρχική Πολωνία-Λιθουανία σε ένα πολυεθνικό βασίλειο της Πολωνίας, της Πρωσίας, της Ουγγαρίας, της Λιθουανίας, της Ρωσίας και της Βοημίας. Η Πολωνία-Λιθουανία έγινε το πιο ισχυρό έθνος στην Ευρώπη και η πρώτη μεγάλη ευρωπαϊκή δύναμη που δέχτηκε τον προτεσταντισμό, κάτι που έγινε το 1573.
Η διχοτόμηση της Πολωνίας
Τον 18ο αιώνα, μετά το θάνατο του τελευταίου Πολωνού βασιλιά Στανισλάβ Αυγούστου το 1795, η Πολωνία διαιρέθηκε από την Πρωσία, την Αυστρία και τη Ρωσία και εξαφανίστηκε ως έθνος.
Η διχοτόμηση της Πολωνίας ήταν ένα τραγικό γεγονός στην ιστορία του πολωνικού λαού, καθώς διέγραψε την ανεξαρτησία και τη δημοκρατία του και είχε ως αποτέλεσμα εκτεταμένες καταστροφές, πείνα και δυστυχίες κάθε είδους.
Οι χωρισμοί της Πολωνίας θεωρήθηκαν επίσης ως προδοσία από τον πολωνικό λαό, καθώς η πολωνική αριστοκρατία είχε υποσχεθεί να μεταρρυθμίσει τη χώρα στα τέλη του 18ου αιώνα, αλλά αντ’ αυτού επέλεξε να διατηρήσει το status quo.
Πολωνική Μεταρρύθμιση
Οι χωρισμοί της Πολωνίας θεωρήθηκαν επίσης μια ευκαιρία για την Πρωσία, την Αυστρία και τη Ρωσία να μεταρρυθμίσουν το πολωνικό βασίλειο σύμφωνα με τις δικές τους προδιαγραφές. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η Πρωσία προσπάθησε να «γερμανοποιήσει» την Πολωνία και να εφαρμόσει τις δικές της «φωτισμένες απολυταρχικές» μεταρρυθμίσεις στο Βασίλειο – μεταρρυθμίσεις που ήταν σε μεγάλο βαθμό αντιδημοφιλείς στον πολωνικό λαό.
Τον 19ο αιώνα, ένα κίνημα γνωστό ως Πολωνική Μεταρρύθμιση κέρδισε δυναμική και προσπάθησε να μεταρρυθμίσει την Πολωνία σε ένα σύγχρονο, προοδευτικό έθνος. Αυτό το κίνημα καθοδηγήθηκε από Πολωνούς διανοούμενους αλλά αντιστάθηκε σθεναρά από τις δυνάμεις κατοχής.
Ωστόσο, η Πολωνική Μεταρρύθμιση πέτυχε να αναζωπυρώσει το πνεύμα του πολωνικού εθνικισμού και πατριωτισμού μεταξύ των ανθρώπων και τελικά είχε ως αποτέλεσμα την αποκατάσταση της ανεξαρτησίας της Πολωνίας το 1918 μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Πολωνο-Σοβιετικός Πόλεμος του 1919
Το νεοσύστατο έθνος της Πολωνίας μπλέχτηκε σύντομα σε μια σύγκρουση με τον ισχυρό γείτονά του, τη Ρωσία, κατά τη διάρκεια ενός πολέμου το 1919. Ο πολωνοσοβιετικός πόλεμος, όπως έγινε γνωστό, ήταν μια σύντομη αλλά εξαιρετικά βίαιη σύγκρουση που θεωρήθηκε ως αγώνας για την Πολωνία ανεξαρτησία.
Κατά τη διάρκεια του πολέμου, η Πολωνία νίκησε επιτυχώς τον Κόκκινο Στρατό της Σοβιετικής Ένωσης και εξασφάλισε ένα μεγάλο μέρος της Δυτικής Ουκρανίας που έγινε μέρος της Δεύτερης Πολωνικής Δημοκρατίας.
Ο Πολωνο-Σοβιετικός Πόλεμος αποδείχθηκε ένα αποφασιστικό γεγονός στην ιστορία της Πολωνίας και σηματοδότησε την ολοκλήρωση του ταξιδιού του έθνους προς την πλήρη κυριαρχία.
Γέννηση της σύγχρονης Πολωνίας
Η γέννηση της σύγχρονης Πολωνίας εντοπίζεται στη Δεύτερη Πολωνική Δημοκρατία, η οποία ιδρύθηκε το 1918 μετά τη νίκη της στον Πολωνο-Σοβιετικό Πόλεμο. Αυτό το νέο κράτος σηματοδότησε μια σημαντική καμπή στην ιστορία της Πολωνίας, καθώς ήταν η πρώτη φορά μετά από αιώνες η χώρα απολάμβανε πλήρη κυριαρχία και δεν υπόκειται πλέον στις ιδιοτροπίες των μεγαλύτερων Ευρωπαίων γειτόνων της.
Η Δεύτερη Πολωνική Δημοκρατία δημιούργησε μια κυβέρνηση που βασιζόταν στις αρχές της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου, εισάγοντας ένα σύνταγμα, καθολική υγειονομική περίθαλψη και ένα καλά ανεπτυγμένο εκπαιδευτικό σύστημα.
Η τύχη της Πολωνίας συνέχισε να βελτιώνεται στον Μεσοπόλεμο, καθώς η οικονομία της άνθισε και η σταθερότητα που παρείχε η Δεύτερη Πολωνική Δημοκρατία οδήγησε σε μια περίοδο άνευ προηγουμένου πολιτιστικής και πνευματικής δραστηριότητας γνωστής ως «Πολωνικό Θαύμα».
Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος και Κατοχή
Οι καλές στιγμές δεν επρόκειτο να διαρκέσουν, ωστόσο, καθώς η Δεύτερη Πολωνική Δημοκρατία εισέβαλε από τη Ναζιστική Γερμανία το 1939. Η Πολωνία κατακτήθηκε από τον γερμανικό στρατό και υπέστη βίαιη κατοχή κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Κατά τη διάρκεια της κατοχής, χιλιάδες Πολωνοί δολοφονήθηκαν, εκτοπίστηκαν ή εξαναγκάστηκαν σε δουλειές και ολόκληρο το έθνος υποβλήθηκε σε μια συστηματική εκστρατεία γερμανοποίησης.
Η κατοχή τελικά έληξε με τον Σοβιετικό Κόκκινο Στρατό να κατακτήσει τη χώρα το 1945, αλλά αυτό έφερε μια νέα σειρά προβλημάτων καθώς οι Σοβιετικοί επέβαλαν μια κομμουνιστική κυβέρνηση στον λαό της Πολωνίας.
Κομμουνισμός και Αλληλεγγύη
Η κατοχή της Πολωνίας από τη Σοβιετική Ένωση σηματοδότησε το τέλος της Δεύτερης Πολωνικής Δημοκρατίας και την αρχή μιας νέας εποχής κομμουνιστικής διακυβέρνησης στη χώρα. Αυτή η περίοδος χαρακτηρίστηκε από κατασταλτική κυριαρχία, εκτεταμένη φτώχεια και επιβράδυνση της οικονομικής προόδου της Πολωνίας.
Μόλις το 1980 ο λαός της Πολωνίας κατάφερε να αποκτήσει μια μικρή ελευθερία και αυτονομία μέσω της ίδρυσης του συνδικάτου Αλληλεγγύη.
Η αλληλεγγύη ήταν μια σημαντική δύναμη αλλαγής στη χώρα και σημαντικός καταλύτης για την πτώση του Σιδηρούν Παραπετάσματος. Βοήθησε τη χώρα να μεταβεί σε μια νέα εποχή ελευθερίας και δημοκρατίας, και πολλά από τα μέλη της έγιναν σημαντικές πολιτικές προσωπικότητες σε μια νέα, μετακομμουνιστική Πολωνία.
Πολωνία σήμερα
Η Πολωνία σήμερα είναι ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό έθνος που απολαμβάνει υψηλό βαθμό ελευθερίας και ευημερίας. Έχει μια ακμάζουσα οικονομία, μια καλά ανεπτυγμένη υποδομή και είναι μέλος τόσο του ΝΑΤΟ όσο και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Απολαμβάνει επίσης έναν πλούσιο πολιτισμό και ιστορία που έχει τις ρίζες του στη σλαβική κληρονομιά και τον μακροχρόνιο αγώνα του για ανεξαρτησία. Αυτός είναι μέρος του λόγου για τον οποίο η Πολωνία εξακολουθεί να θεωρείται σημαντικό έθνος στην κεντρική Ευρώπη και γιατί οι άνθρωποι της είναι περήφανοι για τη χώρα και την κληρονομιά τους.
Πολωνία και Ευρωπαϊκή Ένωση
Από την προσχώρησή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2004, η Πολωνία έχει γίνει αναπόσπαστο μέρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και σημαντικός παράγοντας στο ευρωπαϊκό πολιτικό τοπίο.
Η χώρα γνώρισε μια περίοδο ταχείας οικονομικής ανάπτυξης από την ένταξή της και η οικονομία της είναι πλέον από τις ισχυρότερες στην Ευρώπη. Αυτό επέτρεψε στην Πολωνία να γίνει σημαντικός δικαιούχος κονδυλίων της ΕΕ και σημαντικός συνεισφέρων στο ευρωπαϊκό σχέδιο.
Η Πολωνία είναι επίσης σημαντικός εταίρος στον πολιτικό στίβο και έχει αναλάβει ηγετικό ρόλο στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι ένας από τους βασικούς υποστηρικτές της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης και της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας, και έχει βοηθήσει στη διαμόρφωση της ευρωπαϊκής πολιτικής σε πολλά ζητήματα όπως η ενέργεια και η μετανάστευση.
Σχέσεις μεταξύ Πολωνίας και Γερμανίας
Οι σχέσεις μεταξύ Πολωνίας και Γερμανίας έχουν επίσης βελτιωθεί μετά την ένταξη της Πολωνίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Οι δύο χώρες έχουν δημιουργήσει μια διμερή Στρατηγική Εταιρική Σχέση που επικεντρώνεται στην ενίσχυση των οικονομικών και πολιτικών δεσμών μεταξύ τους και η Πολωνία έχει γίνει σημαντικός εταίρος της Γερμανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Οι δύο χώρες έχουν επίσης συνεργαστεί σε πολλά κοινά έργα, όπως ο αγωγός Nord Stream, και η Γερμανία είναι ένας από τους μεγαλύτερους επενδυτές στην Πολωνία.
Ελπίζεται ότι αυτή η συνεργασία θα συνεχίσει να αναπτύσσεται τα επόμενα χρόνια, καθώς η Γερμανία και η Πολωνία συνεργάζονται για να οικοδομήσουν μια ισχυρότερη, πιο ευημερούσα Ευρώπη.
