Πληροφορίες ιστορικού
Η Άννα Φρανκ ήταν μια Εβραία, γεννημένη στη Γερμανία το 1929, η οποία έζησε στο Άμστερνταμ όταν ξέσπασε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Το 1940, αφού η ναζιστική Γερμανία κατέλαβε την Ολλανδία, η Anne και η οικογένειά της, μαζί με άλλα τέσσερα άτομα, κρύβονται σε ένα μυστικό παράρτημα του κτιρίου γραφείων του πατέρα της. Έχοντας ήδη υποστεί διακρίσεις και αντισημιτικές επιθέσεις, η οικογένειά της έλαβε άδεια να μεταναστεύσει στις ΗΠΑ, αλλά όταν τα έγγραφα που χρειάζονταν για να το κάνουν καθυστέρησαν, πήραν την απόφαση να προσπαθήσουν να φτάσουν στην Πολωνία.
Λόγοι της απόφασής τους
Όταν οι Ναζί εισέβαλαν στην Ολλανδία, οι αντιεβραϊκοί νόμοι εφαρμόστηκαν σχεδόν αμέσως. Οι Φράγκοι γνώριζαν πλήρως ότι αν έμεναν στο Άμστερνταμ, οι πιθανότητές τους να επιβιώσουν από τη ναζιστική Κατοχή ήταν ελάχιστες. Εκείνη την εποχή, η Πολωνία ήταν η μόνη χώρα που ήταν κατεχόμενη αλλά δεν κυβερνήθηκε από τη ναζιστική Γερμανία. Η οικογένεια γνώριζε ότι οι ΗΠΑ και άλλες χώρες δεν δέχονταν Εβραίους, και έτσι θεώρησαν την Πολωνία το καλύτερο στοίχημά τους για καταφύγιο.
Η Απόδραση
Η οικογένεια έκανε σχέδια να δραπετεύσει και, τον Απρίλιο του 1942, εγκατέλειψε την κρυψώνα της αναζητώντας ασφάλεια. Η Anne, οι γονείς της και η αδερφή της, Margot, κατάφεραν να φτάσουν στα σύνορα Γερμανίας/Ολλανδίας και πέρασαν στην άλλη πλευρά με πλαστά έγγραφα ταυτότητας. Ωστόσο, δεν μπόρεσαν να προχωρήσουν στην Πολωνία όπως είχε προγραμματιστεί. η χώρα ήταν κλειστή για Εβραίους πρόσφυγες και η οικογένεια συμβουλεύτηκε να επιστρέψει στο Άμστερνταμ.
Επιστρέφοντας στο Άμστερνταμ
Με την επιστροφή στο Άμστερνταμ, η Anne και η οικογένειά της επανασυνδέθηκαν με μια άλλη εβραϊκή οικογένεια με την οποία είχαν μείνει κατά τη διάρκεια της απόδρασής τους, την οικογένεια Van Poel. Οι Van Poels είχαν επαφές στην Πολωνία και τελικά πήραν πλαστά έγγραφα ταυτότητας για την οικογένεια Frank, επιτρέποντάς τους να επιστρέψουν στην Πολωνία.
Τελικό ταξίδι στην Πολωνία
Τον Ιούνιο του 1942, με τη βοήθεια άλλων οικογενειών και την επαφή του αντιστασιακού κινήματος στο Άμστερνταμ, η οικογένεια Φρανκ μπόρεσε να αποκτήσει εισιτήρια τρένου για τη Βαρσοβία, στην Πολωνία. Επιβιβάστηκαν στο τρένο για τη Βαρσοβία στις 12 Ιουνίου 1942 και έφτασαν δύο μέρες αργότερα.
Η ζωή στην Πολωνία
Όταν η οικογένεια έφτασε στην Πολωνία, έμειναν με πολλές άλλες εβραϊκές οικογένειες που είχαν διαφύγει από το Άμστερνταμ. Η Anne και η Margot πέρασαν τις επόμενες δύο εβδομάδες στην Πολωνία προτού η ομάδα κάνει ένα σχέδιο να επιστρέψει στο Άμστερνταμ, έχοντας συνειδητοποιήσει ότι θα παραμείνουν ασφαλείς στην Πολωνία για λίγο, αλλά μακροπρόθεσμα ήταν καλύτερα στη χώρα τους. Στις 27 Ιουνίου 1942, η ομάδα επέστρεψε στο Άμστερνταμ.
Μετά την επιστροφή στο Άμστερνταμ
Πίσω στο Άμστερνταμ, η οικογένεια κρύφτηκε, αυτή τη φορά στο σπίτι μιας εβραϊκής οικογένειας που είχε καταφύγει στα δάση πέρα από την Ολλανδία. Έμειναν κρυμμένοι στο σπίτι για τρεις μήνες πριν τους βρουν οι Ναζί. Οι Φράγκοι συνελήφθησαν και στάλθηκαν στο στρατόπεδο διέλευσης Westerbork και αργότερα στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς-Μπίρκεναου. Η Άννα παρέμεινε εκεί για δύο μήνες έως ότου στάλθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπέργκεν-Μπέλσεν, όπου πέθανε το 1945.
Πραγματικότητα των εμπλεκόμενων κινδύνων
Η απόφαση της Άννας Φρανκ και της οικογένειάς της να προσπαθήσουν να αναζητήσουν ασφάλεια στην Πολωνία δεν ήταν μια απόφαση που πάρθηκε ελαφρά. Παρά την αποτυχημένη προσπάθειά τους, τους ήταν ξεκάθαρο ότι με το κλιμακούμενο αντιεβραϊκό αίσθημα και τους αυξανόμενους ναζιστικούς νόμους, αυτή η επιβίωση στην πατρίδα τους δεν ήταν πλέον επιλογή. Η αναζήτηση ασφάλειας στο άγνωστο μιας άλλης χώρας ήταν σίγουρα ένα ρίσκο που άξιζε να πάρεις.
Περιορισμοί στην Access
Η οικογένεια Φράνκ αρχικά ήλπιζε ότι θα μπορούσε να μείνει στην Πολωνία, και είναι πιθανό ότι θα το είχαν κάνει αν η χώρα δεν ήταν κλειστή στους Εβραίους πρόσφυγες. Το 1940, η πολωνική κυβέρνηση διέταξε όλους τους Εβραίους που ζούσαν στην Πολωνία να απελαθούν στην περιοχή της Γενικής Κυβέρνησης ως μέρος ενός προγράμματος εθνοκάθαρσης. Αυτό εξάλειψε τις πιθανότητες των Φράγκων να βρουν ασφάλεια στην Πολωνία.
Αποτέλεσμα Δύσκολης Απόφασης
Η αποτυχία της οικογένειας Φρανκ να φτάσει στην ασφάλεια στην Πολωνία ήταν μια δύσκολη εμπειρία για αυτούς, αλλά και ένα μάθημα για το πώς η πίστη στον εαυτό και το θάρρος μπορούν να οδηγήσουν σε μόνιμες αλλαγές. Παρά τους κινδύνους και το αβέβαιο αποτέλεσμα, η οικογένεια Φρανκ έκανε ό,τι μπορούσε για να βρει ασφάλεια και να προστατεύσει την οικογένειά της, έχοντας ακόμη και το θάρρος να προσπαθήσει να εγκαταλείψει το σπίτι της αναζητώντας καταφύγιο.
Προνόμιο Προγνώσης
Το γεγονός ότι η Άννα ήταν σε θέση να κρατά ημερολόγιο καθ’ όλη τη διάρκεια της κρυμμένης της είναι μια υπενθύμιση του προνομίου της εκ των υστέρων. Ανατρέχοντας στην εμπειρία τους, είναι προφανές ότι η απόφαση να πάνε στην Πολωνία ήταν γενναία και η έκβαση αυτής της δύσκολης απόφασης αντιμετωπίστηκε με αξιοπρέπεια.
Απώτερο κίνητρο για ένα ταξίδι προς τους πόλους
Παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπισε η οικογένεια Φρανκ στο ταξίδι στην Πολωνία, κράτησαν μια λάμψη ελπίδας για ένα βιώσιμο μέλλον, κοιτώντας πέρα από τον άμεσο κίνδυνο της σύλληψης και της απέλασης. Όσοι μελετούν σήμερα το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ θα παρατηρήσουν την επαναλαμβανόμενη ενασχόλησή της με το μέλλον και τα όνειρα που έκανε για τη ζωή που θα ζούσε στην Πολωνία.
Η κληρονομιά της Άννας Φρανκ
Αν και η οικογένεια Φρανκ δεν κατάφερε να φτάσει στην ασφάλεια στην Πολωνία, το ημερολόγιο της Άννας έχει γίνει ένα διεθνές σύμβολο θάρρους και δύναμης και παράδειγμα της δύναμης της ελπίδας και της αισιοδοξίας ενόψει των ακραίων αντιξοοτήτων. Η Άννα Φρανκ μνημονεύεται ως ένα από τα εκατομμύρια θύματα του Ολοκαυτώματος και η κληρονομιά της ζει μέσα από τα γραπτά της και τις πολλές οργανώσεις που έχουν ιδρυθεί στο όνομά της.
